فیلم سینمایی ایرانی عاشقانه چی ببینیم؟ ۴۶ شاهکار غمگین و شاد ( آپدیت ۱۴۰۴ )

وقتی صحبت از فیلم سینمایی ایرانی عاشقانه میشه، خیلی‌هامون یادِ سکانس‌های پر از بغض، نگاه‌های یواشکی و دیالوگ‌هایی میفتیم که تا مغز استخون آدم نفوذ میکنه. سینمای ما شاید توی اکشن و تخیل ضعف داشته باشه، اما توی به تصویر کشیدن "احساس" و "عشق‌های پیچیده" خوب عمل می‌کنه.

ما تو این مقاله، به جای کپی کردن لیست‌های تکراری، ۴۶ تا از بهترین فیلم های عاشقانه ایرانی رو از آرشیو خاک‌خورده‌ی قدیمی تا آثار مدرن و جدید سال ۱۴۰۴ گلچین و بررسی کردیم.

برای اینکه راحت‌تر انتخاب کنید، فیلم‌ها رو به ۵ دسته تقسیم کردیم:

• جدید (۱۴۰۰ به بعد)
• غمگین و اشک‌دراور
• هنری و خاص (کالت)
• نوستالژی‌های دهه ۸۰ و ۹۰
• کلاسیک‌های ماندگار

❤️ دسته اول: عاشقانه‌های جدید(۱۴۰۰ به بعد)

حرف دلِ نسل جدید. اگه میخواید بدونید سینمای امروز چه تصویری از عشق داره، این‌ فیلم ها رو ببینید.

۱. ملاقات خصوصی 

اگه فکر می‌کنید عشق فقط توی کافه‌های شیک اتفاق می‌افته، این فیلم تمام تصوراتتون رو بهم می‌ریزه. داستان عشق پروانه و فرهاد، روایتی از دلدادگی پشت میله‌های زندانه. پروانه، دختری که توی مغازه عطاری پدرش کار می‌کنه، ناخواسته وارد بازی خطرناکی میشه که فرهاد (هوتن شکیبا) براش چیده. اما وسط این نقشه‌ها، یه حس واقعی جوونه می‌زنه. شیمی بین پریناز ایزدیار و هوتن شکیبا اونقدر قویه که شما رو تا آخرین لحظه بین عشق و شک معلق نگه می‌داره. این فیلم نشون میده گاهی "عاشق شدن" ترسناک‌ترین تصمیم زندگیه.

۲. جنگل پرتقال 

یه عاشقانه پاییزی برای کسانی که هنوز تو گذشته گیر کردن. سهراب (با بازی درخشان میرسعید مولویان) یه معلم ادبیات مغرور و شکست‌خورده‌ست که بعد از سال‌ها برمی‌گرده به شهر دانشجوییش، تنکابن. اونجا مجبور میشه با کسی روبرو بشه که سال‌ها پیش قلبش رو شکسته و رهاش کرده. فضای مه‌آلود شمال، جاده‌های خیس و دیالوگ‌های پر از حسرت سارا بهرامی، این فیلم رو به یه تراپی روحی تبدیل کرده. اگه دلتنگ عشق‌های دوران دانشجویی هستید، این فیلم رو با یه لیوان چای گرم ببینید.

۳. تی‌تی (۱۳۹۹ - اکران ۱۴۰۱)

عشق همیشه منطقی نیست؛ گاهی تقابل دو دنیای کاملاً متفاوته. ابراهیم (پارسا پیروزفر) یه فیزیکدان جدیه که دنبال فرمول پایان دنیاست، و تی‌تی (الناز شاکردوست) یه دختر کولی و ساده‌دل که می‌خواد با جادو دنیا رو نجات بده. برخورد این دو نفر، یکی از لطیف‌ترین و انسانی‌ترین عاشقانه‌های سینمای ایران رو ساخته. این فیلم بهت یادآوری می‌کنه که برای عاشق شدن لازم نیست شبیه هم باشید، فقط کافیه قلب هم رو بفهمید. بازی الناز شاکردوست اینجا شاهکاره.

۴. نگهبان شب (۱۴۰۰)

توی هیاهوی فیلم‌های پرادعا، "نگهبان شب" مثل یه نسیم خنک می‌مونه. داستان رسول، کارگر ساده شهرستانی که نگهبان یه ساختمان نیمه‌کاره میشه. اونجا دلبسته دختری کم‌شنوا میشه ولی بلد نیست عشقش رو با کلمات قلمبه‌سلمبه بیان کنه. تمام زیبایی فیلم به همین سادگی و شرم حضور رسوله. اگه دنبال یه فیلم شریف، آرام و به‌شدت محترم هستید که حال دلتون رو خوب کنه، این گزینه رو از دست ندید.

۵. آهو (۱۳۹۹)

یه فیلم شاعرانه و درون‌گرا برای مخاطب‌های خاص. داستان دختری که در انزوا زندگی می‌کنه و آرزوهاش رو از دست رفته می‌بینه، اما هنوز شعله عشق تو وجودش خاموش نشده. حضور علی مصفا و صدای گرمش، به فیلم وزنی داده که اون رو شبیه خوندن یه رمان عاشقانه کرده. اگه حوصله فیلم‌های پر سروصدا رو ندارید و دنبال سکوت و تفکرید، آهو رو ببینید.

۶. شهرک (۱۴۰۰)

تصور کنید برای رسیدن به عشقتون مجبور باشید نقش بازی کنید، اونقدر که دیگه یادتون بره خود واقعیتون کی بوده. ساعد سهیلی جوانی عاشق بازیگریه که وارد یه پروژه عجیب میشه؛ پروژه‌ای که باید توش زندگی کنه. اونجا عاشق همبازیش میشه ولی نمی‌دونه این عشق بخشی از فیلمنامه‌ست یا واقعی؟ فضایی مرموز و عاشقانه که تا لحظه آخر ذهنتون رو درگیر می‌کنه.

🌧️ دسته دوم: غمگین‌ترین فیلم‌های عاشقانه (دستمال آماده کنید!)

این فیلم سینمایی ایرانی عاشقانه ها برای وقت‌هایی خوبه که دلتون گرفته و میخواید گریه کنید.

۷. رگ خواب (۱۳۹۵)

اگه قرار باشه فقط یک فیلم ببینید که معنای "فروپاشی یک زن در عشق" رو بفهمید، اون رگ خوابه. لیلا حاتمی در نقش مینا، زنی بی‌پناه که به کامران (کوروش تهامی) تکیه می‌کنه. اولش همه چیز مثل رویاست؛ همبرگر خوردن توی ماشین، خنده‌های از ته دل... اما وقتی ورق برمی‌گرده، شما خورد شدن استخوان‌های روح مینا رو می‌شنوید. موسیقی همایون شجریان (آهای خبردار...) روی این فیلم، کاری می‌کنه که بغضتون بترکه.

۸. عصبانی نیستم! (۱۳۹۲)

عاشقانه‌ترین فریاد سینمای ایران. نوید (نوید محمدزاده) دانشجوی ستاره‌دار و اخراجیه که تمام دنیاش خلاصه میشه در دختری به اسم ستاره (باران کوثری). اون مجبوره خشمش رو قورت بده و به همه لبخند بزنه تا عشقش رو از دست نده. سکانس‌هایی که نوید توی سینما با ستاره حرف می‌زنه یا اون پایان‌بندی که نفس رو تو سینه حبس می‌کنه، این فیلم رو برای نسل جوان تبدیل به یه کالت فراموش‌نشدنی کرده.

۹. چند متر مکعب عشق (۱۳۹۲)

عشقی ممنوعه بین صابر (کارگر ایرانی) و مرونا (دختر مهاجر افغان). تمام دنیای عاشقانه این دو نفر خلاصه میشه به یه کانتینر فلزی که توش یواشکی همدیگه رو می‌بینن. کارگردان با استادی تمام نشون میده که چطور عشق می‌تونه وسط آهن‌قراضه‌ها و فقر جوونه بزنه. اما هشدار: پایان این فیلم یکی از تکان‌دهنده‌ترین و نفس‌گیرترین پایان‌بندی‌های تاریخ سینمای ایرانه.

۱۰. حوض نقاشی (۱۳۹۱)

عشق فقط مال آدم‌های باهوش و کامل نیست. رضا و مریم (شهاب حسینی و نگار جواهریان) زوجی هستن که معلولیت ذهنی دارن، اما قلبشون از هر آدم سالمی بزرگتره. چالش اصلی زمانی شروع میشه که پسرشون بزرگ میشه و از داشتن چنین پدر و مادری خجالت می‌کشه. تلاش معصومانه رضا برای اینکه به پسرش ثابت کنه چقدر دوستش داره، قلب سنگ رو هم آب می‌کنه.

۱۱. لاتاری (۱۳۹۶)

یه عاشقانه غیرتی و پر از خشم. امیرعلی و نوشین دو جوون عاشق‌پیشه هستن که رویای مشترکشون برنده شدن تو لاتاری و رفتن به آمریکاست. اما نوشین به خاطر بدهی پدرش میره دبی و دیگه برنمی‌گرده. امیرعلی که طاقت نمیاره، برای گرفتن انتقام خون عشقش راهی میشه. این فیلم ترکیبی از عشق، تعصب و انتقامه که ضربان قلبتون رو بالا می‌بره.

۱۲. اشک سرما (۱۳۸۲)

تصور کنید وسط میدان جنگ، تو سرمای استخوان‌سوز کوهستان، باید کسی رو بکشید که عاشقش شدید. سرباز ایرانی (پارسا پیروزفر) و دختر کُرد (گلشیفته فراهانی) که دشمن خونی همن، توی یه غار یخی گیر میفتن. گرمای عشق اون‌ها تنها چیزیه که جلوی یخ زدنشون رو می‌گیره. یه شاهکار ضدجنگ که نشون میده مرزها و تفنگ‌ها جلوی احساس رو نمی‌گیرن.

۱۳. بدون قرار قبلی (۱۴۰۰)

یاسمن بعد از سال‌ها دوری و زندگی در آلمان، با یه چمدان پر از غم و غربت برمی‌گرده ایران. سفر او به مشهد و آشنایی‌اش با آدم‌های جدید، یه جور عشق معنوی و آرامش‌بخش رو براش به ارمغان میاره. این فیلم عاشقانه کلاسیک نیست، بلکه عاشقانه انسان با ریشه‌ها و خاکشه. حال و هوای حرم و موسیقی متن، آرامش عجیبی بهتون میده.

۱۴. لانتوری (۱۳۹۴)

جنون، خشم و عشق. پاشا، سردسته یه باند خلافکار، دیوانه‌وار عاشق مریم، یه فعال اجتماعی میشه. اما مریم به عشق اون جواب رد میده و این شروع یه فاجعه‌ست. لانتوری روایتی تلخ و گزنده از "اسیدپاشی" و عشقیه که به نفرت تبدیل میشه. فرم ساختاری فیلم و تدوین سریعش، دقیقاً مثل حال و هوای شخصیت‌هاش پر از آشوبه.

۱۵. ملی و راه‌های نرفته‌اش (۱۳۹۵)

عشقی که با لبخند شروع میشه و با کبودی تموم میشه. ملیحه عاشق پسری میشه که ظاهراً جنتلمنه، اما بعد از ازدواج چهره واقعی و شکاکش رو نشون میده. این فیلم تهمینه میلانی یه هشدار جدی برای دختران جوانه که گول ظواهر عشق‌های خیابانی رو نخورن. تلخ، واقعی و آموزنده.

🎨 دسته سوم: عاشقانه‌های هنری و خاص (کالت)

فیلم‌هایی برای سلیقه‌های خاص که عشق رو جور دیگه‌ای تعریف کردن.

۱۶. در دنیای تو ساعت چند است؟ (۱۳۹۳)

شاید بشه گفت "عاشقانه‌ترین فیلم سینمای ایران" همین فیلمه. گلی بعد از ۲۰ سال برمی‌گرده رشت و می‌بینه فرهاد (علی مصفا) تمام این سال‌ها با خاطرات اون زندگی کرده؛ حتی می‌دونه گلی قهوه‌اش رو چطور می‌خوره. این فیلم مثل یه خواب شیرینه؛ پر از عطر نارنج، بارون رشت و موسیقی جادویی کریستف رضاعی. اگه دنبال آرامش مطلقید، این شاهکار رو ببینید.

۱۷. آتابای (۱۳۹۸)

یه عاشقانه تُرکی با طعم انار و سیگار. کاظم (هادی حجازی‌فر) مردی میانسال و رنج‌کشیده‌ست که به روستای مادریش برگشته و با گذشته‌اش درگیره. اما عشق مثل یه پیچک ناخواسته دور قلبش می‌پیچه. نیکی کریمی توی این فیلم نشون داد که زبان عشق نیازی به ترجمه نداره. قاب‌بندی‌های شاهکار، موسیقی حسین علیزاده و بازی جواد عزتی، این فیلم رو به یکی از شاعرانه‌ترین آثار چند سال اخیر تبدیل کرده.

۱۸. بنفشه آفریقایی (۱۳۹۶)

عشقی که کلیشه‌ها رو می‌شکنه. شکوه (فاطمه معتمدآریا) تصمیم می‌گیره شوهر اولش رو که توی خانه سالمندانه بیاره خونه و کنار شوهر دومش ازش مراقبت کنه! شاید عجیب به نظر بیاد، اما فیلم با ظرافت نشون میده که عشق و انسانیت مرز نداره. یه فیلم آرام، رنگی و پر از حس خوب زندگی برای کسانی که دنبال داستان‌های متفاوت هستن.

۱۹. شب‌های روشن (۱۳۸۱)

"اینجا نمیشه به کسی نزدیک شد... آدما از دور دوست داشتنی‌ترن." این دیالوگ معروف متعلق به این فیلمه. داستان استاد ادبیاتی منزوی که چهار شب رو با دختری می‌گذرونه که منتظر معشوقش ایستاده. قدم زدن‌های شبانه، دیالوگ‌های عمیق و فضای سرد فیلم، اون رو به محبوب‌ترین فیلمِ عاشقان ادبیات و تنهایی تبدیل کرده.

۲۰. هامون (۱۳۶۸)

حمید هامون نماد روشنفکرِ سرگردانِ ایرانیه. مردی که داره زنش، مهشید، رو از دست میده و دست به هر کاری می‌زنه تا نگهش داره؛ از داد و بیداد تا التماس. "مهشید، حق نداری بری!" فریادی که خسرو شکیبایی می‌کشه، فریاد نسلیه که بین سنت و مدرنیته گیر کرده. هامون فقط یه فیلم نیست، یه کالت فرهنگی برای سینمای ایرانه.

۲۱. طلا و مس (۱۳۸۷)

عشق یعنی چی؟ یعنی گل و بلبل؟ یا یعنی وقتی همسرت نتونست راه بره، تو جوراباش رو پاش کنی؟ سیدرضا طلبه‌ایه که فکر می‌کنه اخلاق رو باید توی کتاب‌ها بخونه، اما بیماری ام‌اسِ همسرش بهش یاد میده که عشق واقعی یعنی مراقبت و فداکاری. صحنه قالی شستن سیدرضا، یکی از عاشقانه‌ترین سکانس‌های تاریخ سینمای ایرانه بدون اینکه کلمه‌ای از عشق گفته بشه.

۲۲. شاعر زباله‌ها (۱۳۸۴)

ایده‌ای عجیب و به شدت متفاوت. رفتگری که عاشق ادبیاته و از طریق زباله‌هایی که مردم دم در می‌ذارن، وارد زندگی خصوصی و رازهای عاشقانه‌شون میشه. اون با جمع کردن کاغذهای پاره شده و نامه‌های دور ریخته، سعی می‌کنه قصه‌ها رو کشف کنه. فیلمی مرموز با بازی لیلا حاتمی که دیدنش تجربه متفاوتیه.

۲۳. تنها دو بار زندگی می‌کنیم (۱۳۸۶)

سیامک راننده مینی‌بوسیه که تصمیم گرفته قبل از روز تولدش بمیره! اون یه لیست از کارهایی داره که میخواد قبل مرگ انجام بده، اما ورود یه دختر به زندگیش تمام معادلات مرگش رو بهم می‌ریزه. فیلمی درباره امید، مرگ و معجزه‌ای به نام عشق که درست لبه پرتگاه سراغ آدم میاد.

۲۴. پله آخر (۱۳۹۰)

لیلی (لیلا حاتمی) و امین (علی مصفا) زوجی هستن که حتی مرگ هم نمی‌تونه از هم جداشون کنه. امین مرده، اما هنوز توی خونه‌ست و داره داستان رو تعریف می‌کنه! روایتی شیرین، با‌نمک و در عین حال غمگین از زندگی زناشویی که با شیطنت‌های خاص علی مصفا همراه شده.

۲۵. نفس عمیق (۱۳۸۲)

صدای نسلِ یاغی و افسرده‌ی دهه ۸۰. داستان دو پسر جوان که از زندگی سیر شدن و دختری که وارد دنیای پوچ اون‌ها میشه. این فیلم شاید عاشقانه کلاسیک نباشه، اما رابطه عجیب و غریب بین شخصیت‌ها و اون فضای سرد تهران، حس و حال عاشقانه‌ی تلخ و خاصی داره که فراموش‌نشدنیه.

📼 دسته چهارم: نوستالژی‌های دهه ۸۰ و ۹۰ (خاطره‌انگیزها)

فیلم‌هایی که خیلی‌هامون باهاشون خاطره داریم و بارها تلویزیون پخش کرده.

۲۶. شام آخر (۱۳۸۰)

عشقی که همه قوانین رو شکست. میهن مشرقی (کتایون ریاحی)، استاد دانشگاهی متشخص، عاشق دانشجوی جوانش (محمدرضا گلزار) میشه که هم‌سن دختر خودشه! این عشق ممنوعه چنان طوفانی به پا می‌کنه که قربانی می‌گیره. صحنه قتل در پایان فیلم، یکی از شوکه‌کننده‌ترین لحظات سینمای ایران بود.

۲۷. شهر زیبا (۱۳۸۲)

عشق وسط بدبختی و فقر. فیروزه (ترانه علیدوستی) و اعلا (بابک انصاری) برای گرفتن رضایت اعدام تلاش می‌کنن. توی این دویدن‌ها و التماس کردن‌ها، عشقی معصومانه بینشون شکل می‌گیره. اصغر فرهادی نشون میده که گاهی برای نجات جون یه نفر، باید از عشق خودت بگذری. پایان باز و تلخ فیلم، تا مدت‌ها ذهنتون رو درگیر می‌کنه.

۲۸. دل‌شکسته (۱۳۸۶)

شاید محبوب‌ترین عاشقانه مذهبی-مدرن ایران! امیرعلی (شهاب حسینی) یه بسیجی متعصبه و نفس (بیتا بادران) یه دختر مدرن و آزاد. این دو نفر مجبور میشن پایان‌نامه مشترک بردارن. کل‌کل‌ها، دعواها و کم‌کم نرم شدن دل‌هاشون نسبت به هم، فرمولی بود که همه رو پای تلویزیون میخکوب کرد. صحنه گریه امیرعلی توی هیئت، هنوزم وایرال میشه.

۲۹. سنتوری (۱۳۸۵)

علی سنتوری نماد سقوط یه ستاره‌ست. بهرام رادان در نقش نوازنده‌ای که خانواده طردش کردن و اعتیاد زندگیش رو نابود کرده. هانیه (گلشیفته) که عاشقش بود، دیگه نمی‌تونه تحمل کنه و میذاره میره. ترکیب صدای محسن چاوشی (سنگ صبور) با بازی رادان، یه بغض ابدی برای دهه شصتی‌ها و هفتادی‌ها ساخت.

۳۰. شب یلدا (۱۳۸۰)

طولانی‌ترین شب تنهایی. حامد (محمدرضا فروتن) بعد از اینکه زن و بچه‌اش ترکش می‌کنن، توی خونه حبس میشه. فیلم تقریباً تک‌بازیگره و ما فقط شاهد درد کشیدن، آواز خوندن و گریه کردن‌های مردی هستیم که زندگیش رو باخته. اگه شکست عشقی خوردید، این فیلم همدم عجیبی براتون میشه.

۳۱. آواز قو (۱۳۷۹)

پیمان فدایی (بهرام رادان) جوانی یاغیه که نمی‌خواد زیر بار زور بره. اون دست عشقش رو می‌گیره تا از مرز فرار کنن. سکانس معروفی که رادان دستاش رو بالا می‌بره و جلوی نیروی انتظامی وایمیسته، صدای اعتراض نسل جوان اون دوران بود. یه عاشقانه اکشن و سیاسی.

۳۲. گل یخ (۱۳۸۳)

یه بازسازی تمام عیار از فیلم قدیمی "سلطان قلب‌ها". محمدرضا گلزار و الناز شاکردوست توی این فیلم اوج ملودرام رو به تصویر می‌کشن. زلزله، گم شدن، فراموشی و دوباره پیدا شدن... اگه دلتون لک زده برای فیلم‌هایی که با پایان خوششون اشک شوق بریزید، گل یخ همونه.

۳۳. سلام بمبئی (۱۳۹۴)

یه عاشقانه پر زرق و برق به سبک بالیوود! قربان محمدپور عشق پسر دانشجوی ایرانی (گلزار) و دختر هندی (دیا میرزا) رو روایت می‌کنه. فیلم پر از رنگ، لباس‌های هندی و البته عاشقانه‌هایی که با چاشنی فرهنگ هند ترکیب شده. برای تنوع و سرگرمی خانوادگی گزینه خوبیه.

۳۴. بمب؛ یک عاشقانه (۱۳۹۶)

تهران، دهه ۶۰، زیر بمباران موشک‌ها. ایرج (پیمان معادی) و میترا (لیلا حاتمی) زن و شوهری هستن که حرفی با هم نمی‌زنن و قهرن. اما ترس از مرگ و آژیرهای قرمز، باعث میشه دوباره بهم نگاه کنن و قدر لحظه‌ها رو بدونن. فیلمی که نشون میده عشق چطور می‌تونه وسط جنگ، تنها پناهگاه آدم باشه.

۳۵. ایتالیا ایتالیا (۱۳۹۵)

یه کمدی موزیکال و فانتزی که حالتون رو خوب می‌کنه. نادر و برفا زوجی هستن که عاشق فرهنگ ایتالیا، پاستا و موسیقین. فیلم پر از رنگ و نوره و رابطه پر فراز و نشیب این زوج رو با شوخ‌طبعی خاصی نشون میده. سارا بهرامی و حامد کمیلی اینجا زوج بانمکی رو ساختن.

۳۶. پل چوبی (۱۳۹۰)

"عشق یعنی حالت خوب باشه..." این دیالوگ معروف که همه جا شنیدید، مال این فیلمه. امیر (بهرام رادان) و همسرش میخوان مهاجرت کنن، اما برگشتن عشق قدیمی امیر (هدیه تهرانی) بعد از ۱۰ سال، همه چیز رو بهم می‌ریزه. فیلمی درباره انتخاب سخت بین تعهد و عشقی که هیچوقت فراموش نشده.

۳۷. کنعان (۱۳۸۶)

مینا (ترانه علیدوستی) تصمیم قطعی داره طلاق بگیره و بره کانادا، چون فکر می‌کنه جوانیش کنار مرتضی (فروتن) هدر رفته. اما اومدن خواهرش و یک سری اتفاقات ناخواسته، باعث میشه دوباره به زندگیش فکر کنه. فضایی سرد و بارونی که کم‌کم گرم میشه.

۳۸. برف روی کاج‌ها (۱۳۸۹)

رویا (مهناز افشار) معلم پیانوئه و متوجه میشه شوهرش با یکی از شاگردهاش رابطه داره. در اوج تنهایی و خیانت، نوجوانی از همسایه‌ها بهش ابراز علاقه می‌کنه. فیلم سیاه و سفید ضبط شده تا سردی روابط رو نشون بده. روایتی آرام و متین از زنی که سعی می‌کنه سرپا بمونه.

📽️ دسته پنجم:  کلاسیک‌های ماندگار (قدیمی و ریشه‌دار)

۳۹. لیلا (۱۳۷۵)

شاهکار بی‌تکرار داریوش مهرجویی. لیلا (لیلا حاتمی) عاشق شوهرشه، اما چون بچه‌دار نمیشه، تحت فشار مادرشوهرش (جمیله شیخی) راضی میشه برای شوهرش زن دوم بگیره. سکانس‌هایی که لیلا داره برای عروسی شوهرش خرید می‌کنه، قلب هر زنی رو به درد میاره. مظلومیت لیلا حاتمی توی این فیلم فراموش‌نشدنیه.

۴۰. درخت گلابی (۱۳۷۶)

عاشقانه‌ترین اثر گلی ترقی که مهرجویی اون رو ساخت. نویسنده‌ای میانسال به باغ دوران کودکی میره تا کتابش رو تموم کنه، اما یاد عشق نوجوانیش "میم" (گلشیفته فراهانی) میفته. دختری که با کتونی‌هاش و شیطنت‌هاش، نماد عشق اول و از دست رفته‌ست. فیلمی پر از حسرت و زیبایی.

۴۱. عروس (۱۳۶۹)

فیلمی که نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب رو به اولین سوپراستارهای بعد از انقلاب تبدیل کرد. حمید پسری فقیره که عاشق مهین میشه، اما پدر مهین مخالفه. حمید برای رسیدن به عشقش وارد کار قاچاق دارو میشه. یه جاده شمال، یه تصادف و کلی ماجرا که عشقشون رو محک می‌زنه.

۴۲. سوته‌دلان (۱۳۵۶)

"همه عمر دیر رسیدیم..." این دیالوگ مشهور متعلق به مجیدِ ظروفچی (بهروز وثوقی) است؛ پسری با ناتوانی ذهنی که عاشق زنی بدنام میشه، فکر می‌کنه اونم مثل خودش پاکه. برادرش (جمشید مشایخی) سعی می‌کنه حمایتش کنه. پایان تلخ فیلم توی امامزاده داوود، یکی از ماندگارترین سکانس‌های تاریخ سینمای ایرانه.

۴۳. همسفر (۱۳۵۴)

شاید محبوب‌ترین عاشقانه تاریخ سینمای عامه‌پسند ایران. داستان دختری (گوگوش) که فریب خورده و پسری جوانمرد (بهروز وثوقی) که سعی می‌کنه برش گردونه به خونه. کل‌کل‌های توی راه، موتور سواری و اون عشق معصومانه‌ای که کم‌کم شکل می‌گیره، برای خیلی‌ها هنوزم تعریف "عشق سینمایی" همینه.

۴۴. نیمه شب اتفاق افتاد 

عشق شناسنامه نمی‌شناسه. داستان جسورانه عشق پسری جوان (حامد بهداد) به زنی میانسال (رویا نونهالی) که جامعه و خانواده‌ها باهاش مخالفن. تینا پاکروان دست گذاشته روی تابویی که خیلی‌ها درگیرش هستن. حامد بهداد توی این فیلم هم بازی می‌کنه هم می‌خونه، و همین فضای فیلم رو به شدت احساسی کرده.

۴۵. محیا (۱۳۸۶)

عشق در غسالخانه! جاوید (شهاب حسینی) دانشجوی پزشکیه که از مرده‌ها می‌ترسه، اما دل به دختری می‌بنده که شغلش شستن مرده‌هاست. شرط دختر برای ازدواج اینه که جاوید بره و ۷ تا مرده رو بشوره! ایده‌ای عجیب که با بازی درخشان شهاب حسینی، تبدیل به یکی از ماندگارترین عاشقانه‌های دهه ۸۰ شد.

۴۶. حیران (۱۳۸۷)

عشق بدون مرز. ماهی (باران کوثری) دختر روستایی ساده‌ایه که عاشق حیران (مهرداد صدیقیان)، یه پسر مهاجر افغان میشه. اون‌ها برای رسیدن به هم جلوی خانواده و قانون وایمیستن. فیلمی که نشون میده عشق چطور می‌تونه آدم رو آواره کنه ولی همزمان بهش امید بده. سادگی و غربت این فیلم، قلب آدم رو لمس می‌کنه.

حرف آخر!

این لیست ۴۶ تایی نشون میده که فیلم های ایرانی عاشقانه چقدر تنوع دارن. از عشق‌های پاک و روستایی گرفته تا روابط پیچیده شهری و مدرن. عشق توی فیلم سینمای ایرانی شاید صحنه‌های باز نداشته باشه، اما نگاه‌ها و سکوت‌هاش حرف‌های زیادی برای گفتن داره.

 شما چه فیلم ایرانی عاشقانه دیگری رو به این لیست اضافه میکنین؟