بهترین فیلم های ایرانی از نگاه مردم (۱۵ فیلم خاطره‌انگیز که باید ببینید)
آخرین بروزرسانی: ۲۱ روز پیش
از کمدی‌های نوستالژیک تا درام‌های تکان‌دهنده؛ با لیستی از ۱۵ تا از بهترین فیلم های ایرانی از نگاه مردم آشنا شوید که باهاشون خندیدیم، گریه کردیم و خاطره ساختیم.
این لیست منتقدها نیست، لیست قلب ماست: محبوب‌ترین فیلم‌های ایرانی به انتخاب مردم
بعضی فیلم‌ها جایزه می‌گیرن، بعضی‌ها تو جشنواره‌های خارجی تحویل گرفته میشن، اما یه سری فیلم‌ها هستن که یه جایزه بزرگتر می‌برن: قلب مردم. فیلم‌هایی که تاریخ مصرف ندارن و بخشی از خاطرات مشترک ما شدن. فیلم‌هایی که دیالوگ‌هاشون شده تیکه کلاممون، شخصیت‌هاشون شدن بخشی از فرهنگمون و هر بار دیدنشون، مثل ورق زدن یه آلبوم عکس قدیمی، کلی خاطره خوب رو برامون زنده میکنه.
این مقاله برای اون فیلم‌هاست. لیستی از بهترین فیلم‌های ایرانی از نگاه مردم؛ فیلم‌هایی که شاید تو لیست‌های روشنفکری پیداشون نکنی، اما تو خونه هر ایرانی یه جایگاه ویژه دارن.
دسته اول: کمدی‌هایی که باهاشون زندگی کردیم
۱. اجاره‌نشین‌ها (داریوش مهرجویی، ۱۳۶۵)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون ۳۰ سال پیش، آینه تمام‌قدی از خودمون و جامعه‌مون بود و هنوزم که هنوزه، همونقدر دقیقه!
یه نگاه عمیق‌تر: شاهکار مهرجویی فقط یه کمدی ساده نیست. داستان ساکنین یه آپارتمان در حال ریزشه که هر کدوم ساز خودشون رو میزنن، یه کنایه هوشمندانه به جامعه‌ای بود که همکاری و اتحاد رو فراموش کرده. بازی بی‌نظیر خدابیامرز عزت‌الله انتظامی در نقش عباس‌آقا سوپرگوشت، هنوزم یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های کمدی تاریخ سینمای ماست.
۲. مارمولک (کمال تبریزی، ۱۳۸۲)
چرا مردم دوستش دارن؟ به خاطر دیالوگ‌های طلایی و بازی استثنایی پرویز پرستویی که یه شخصیت فراموش‌نشدنی خلق کرد.
یه نگاه عمیق‌تر: "مارمولک" فراتر از یه کمدی درباره یه دزد لباس روحانی پوشه. این فیلم یه سوال بزرگ و جسورانه رو مطرح کرد: راه رسیدن به خدا واقعاً از کدوم طرفه؟ همین ترکیب خنده و تفکر عمیق بود که باعث شد فیلم اینقدر خاص و موندگار بشه.
۳. نهنگ عنبر (سامان مقدم، ۲۰۱۴)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون یه ماشین زمان بود که همه ما رو پرت کرد وسط خاطرات شیرین و تیپ‌های عجیب و غریب دهه شصت.
یه نگاه عمیق‌تر: موفقیت "نهنگ عنبر" تو استفاده هوشمندانه از نوستالژی بود. داستان عشق نافرجام ارژنگ صنوبر (با بازی عالی رضا عطاران) و رویا، بهانه‌ای شد تا با آهنگ‌ها، لباس‌ها و حال و هوای اون دوران خاطره‌بازی کنیم و از ته دل بخندیم.
۴. خوب، بد، جلف (پیمان قاسم‌خانی، ۱۳۹۵)
چرا مردم دوستش دارن؟ به خاطر شیمی فوق‌العاده زوج پژمان جمشیدی و سام درخشانی و شوخی‌های باحالش با دنیای سینما.
یه نگاه عمیق‌تر: پیمان قاسم‌خانی که استاد دیالوگ‌نویسی کمدیه، اینجا یه داستان پلیسی-کمدی ساخته که توش دوتا بازیگر نقش خودشون رو بازی می‌کنن. همین ایده جذاب و دیالوگ‌های حاضر جوابانه‌اش، فیلم رو به یه کمدی متفاوت و پرطرفدار تبدیل کرد.
۵. دینامیت (مسعود اطیابی، ۱۴۰۰)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون یه کمدی بی‌ادعا و سرراسته که فقط یه هدف داره: خندوندن. و تو این کار فوق‌العاده موفقه.
یه نگاه عمیق‌تر: تو روزهای سخت و دلگیر بعد از کرونا، "دینامیت" دقیقاً همون چیزی بود که مردم لازم داشتن. داستان ساده هم‌خونه شدن دو طلبه با دو دختر امروزی، موقعیت‌های کمدی خیلی بامزه‌ای رو خلق کرد که باعث شد مردم برای چند ساعت هم که شده، مشکلاتشون رو فراموش کنن.
دسته دوم: درام‌های اجتماعی که زخمشون موند
دسته دوم: درام‌های اجتماعی که زخمشون موند
۶. قیصر (مسعود کیمیایی، ۱۳۴۸)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون "قیصر" فقط یه فیلم نبود، یه پدیده بود. نماد غیرت، انتقام و مردونگی که مسیر سینمای ایران رو برای همیشه عوض کرد.
یه نگاه عمیق‌تر: قبل از قیصر، قهرمان‌ها معمولاً آدمای اتوکشیده بودن. اما بهروز وثوقی با این نقش، یه قهرمان جدید از دل مردم کوچه و بازار رو به سینما آورد. دیالوگ‌های موجز و تیپ و شخصیت‌پردازی قیصر، اون رو به یه اسطوره تبدیل کرد.
۷. هامون (داریوش مهرجویی، ۱۳۶۸)
چرا مردم دوستش دارن؟ به خاطر شخصیت پیچیده و دوست‌داشتنی "حمید هامون" و بازی تکرارنشدنی خسرو شکیبایی.
یه نگاه عمیق‌تر: "هامون" داستان سرگشتگی یه روشنفکر ایرانیه که بین عشق و عقل، سنت و مدرنیته گیر کرده. خیلی از جوون‌های اون نسل و حتی نسل‌های بعد، خودشون رو تو آینه این شخصیت دیدن و برای همینه که "هامون" یه فیلم کالت و خاص باقی مونده.
۸. جدایی نادر از سیمین (اصغر فرهادی، ۲۰۱۱)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون با اینکه اسکار گرفت، اما داستانش اونقدر واقعی و ملموس بود که هر کسی می‌تونست با شخصیت‌هاش همزادپنداری کنه.
یه نگاه عمیق‌تر: شاهکار فرهادی تو اینه که هیچ شخصیت بد مطلقی تو فیلم وجود نداره. همه به نوعی حق دارن و همین موضوع، تماشاگر رو تو یه موقعیت سخت قضاوتی قرار میده. این فیلم کاری کرد که سینمای اجتماعی ایران تو کل دنیا جدی گرفته بشه.
۹. ابد و یک روز (سعید روستایی، ۲۰۱۶)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون یه سیلی محکم بود که ما رو از خواب پروند. یه تصویر عریان و بی‌رحمانه از واقعیتی که شاید نزدیکمون بود ولی نمی‌دیدیمش.
یه نگاه عمیق‌تر: روستایی با این فیلم، یه استاندارد جدید تو سینمای اجتماعی تعریف کرد. دیالوگ‌ها مثل مسلسل شلیک میشن و بازی‌ها اونقدر واقعیه که حس می‌کنی با دوربین مخفی وسط یه دعوای خانوادگی واقعی هستی.
۱۰. برادران لیلا (سعید روستایی، ۲۰۲۲)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون حرف دل خیلی از خانواده‌هاییه که زیر فشار اقتصادی و تصمیم‌های غلط بزرگترها دارن له میشن.
یه نگاه عمیق‌تر: این فیلم یه حماسه مدرن و تلخه. داستان تلاش بی‌وقفه یک زن برای نگه داشتن پایه‌های خانواده در حال فروپاشی، در مقابل پدرسالاری و سنت‌های پوسیده. یه فیلم قدرتمند که دیدنش هم سخته و هم واجب.
دسته سوم: جنایی‌هایی که نفسمون رو بند آوردن
دسته سوم: جنایی‌هایی که نفسمون رو بند آوردن
۱۱. آژانس شیشه‌ای (ابراهیم حاتمی‌کیا، ۱۳۷۶)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون یه تریلر خوش‌ساخت و پر از هیجانه که از اول تا آخر شما رو روی صندلی میخکوب میکنه.
یه نگاه عمیق‌تر: این فیلم فقط یه گروگان‌گیری ساده نیست. یه فریاد اعتراضیه از طرف نسل جنگ. دوئل کلامی و ایدئولوژیک بین حاج کاظم (پرویز پرستویی) و سلحشور (رضا کیانیان) یکی از ماندگارترین سکانس‌های تاریخ سینمای ماست.
۱۲. سگ‌کشی (بهرام بیضایی، ۱۳۷۹)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون یه فیلم کارآگاهی پیچیده و خوش‌ساخته که یه زن قدرتمند رو در مرکز داستانش قرار میده.
یه نگاه عمیق‌تر: استاد بیضایی با این فیلم یه داستان چندلایه از انتقام و فساد رو روایت میکنه. بازی درخشان مژده شمسایی در نقش "گلرخ کمالی" و فضاسازی نوآر و خاص فیلم، "سگ‌کشی" رو به یه اثر تکرارنشدنی تبدیل کرده.
۱۳. شنای پروانه (محمد کارت، ۱۳۹۸)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون یه نگاه جسورانه و بدون فیلتر به دنیای لات‌ها و گنده‌لات‌های جنوب شهر داشت.
یه نگاه عمیق‌تر: فیلم با پخش شدن یه فیلم خصوصی شروع میشه و مثل یه دومینو، فاجعه‌های بعدی رو رقم می‌زنه. "شنای پروانه" یه فیلم پر از تستوسترون، غیرت و البته نقدی بر همین مفاهiume که با کارگردانی خوب و بازی‌های قوی، تونست هم مردم و هم منتقدها رو راضی کنه.
۱۴. متری شیش و نیم (سعید روستایی، ۲۰۱۹)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون یه فیلم پلیسی-جنایی در سطح کلاس جهانیه. سریع، بی‌رحم و فوق‌العاده هیجان‌انگیز.
یه نگاه عمیق‌تر: رویارویی پلیس خسته و کلافه (پیمان معادی) با مغز متفکر مواد مخدر (نوید محمدزاده) یه کلاس بازیگریه. روستایی تو این فیلم به ما نشون داد که چطور فقر و شرایط اجتماعی می‌تونه از یه آدم معمولی، یه هیولا بسازه.
۱۵. سرخ‌پوست (نیما جاویدی، ۱۳۹۷)
چرا مردم دوستش دارن؟ چون یه معمای کارآگاهی خوش‌ساخت و متفاوته که تو یه لوکیشن خاص (یه زندان قدیمی در حال تخلیه) اتفاق میفته.
یه نگاه عمیق‌تر: "سرخ‌پوست" یه فیلم ساکت و آرومه که هیجانش رو از تعلیق و بازی نگاه‌ها می‌گیره. بازی نوید محمدزاده در نقش یه رئیس زندان منظم و قانون‌مدار که با یه پرونده غیرمنتظره روبرو میشه، یکی از متفاوت‌ترین نقش‌آفرینی‌هاشه.
